Het settelen in het hostel

Hoi allemaal weer,
bedankt voor jullie mailtjes en reacties allemaal.
Ik zal beginnen met een aantal vragen te beantwoorden.
Ja, gelukkig mijn verkoudheid is over, ik voel me een stuk beter.
En ik blijf in het hostel/kindertehuis in Keelottivakkam.
En ja, ik ben al twee keer met een medical camp meegeweest naar een tsunamigebied.
En ik heb het zeker nog naar mijn zin.

Ik heb super veel meegemaakt weer en het is voor mij echt onmogelijk om alles te vertellen.
Eerst maar wat over het kindertehuis.
We hebben deze week eindelijk onze activiteiten bedacht van wat we gaan doen hier in het hostel.
Marieke en ik gaan aan de slag met de daycare van het hostel. Overdag als de meeste kinderen naar school zijn, zijn er nog twee klasjes met kinderen in het hostel. Het ene klasje bestaat uit kinderen die een verstandelijke handicap (mr) hebben en het re klasjeestaat uit kinderen die zowel een verstandelijke handicap hebben als een lichamelijke handicap (cp+mr). Cp staat voor spasmen.
Wij willen met de teachers een programma opzetten voor deze kinderen en wat nieuwe materialen aanreiken, want zoveel hebben ze daar niet.
En we gaan met zijn vieren activiteiten aanbieden in de vrije tijd van de kinderen, zoals spelletjes en knutselen. Want de kinderen doen weinig aan spelen in hun vrije tijd.
Alcia en Niki gaan zich bezig houden aan de hygiene. Het is super vies in het hostel en we willen graag zorgen met de kinderen dat het schoner/hygiener wordt en dat het dat ook blijft. Dus er zullen lesjes en materialen aangeboden worden.

Ik ben wel heel blij dat we nu ook daadwerkelijk kunnen beginnen. We hebben aan het begin voornamelijk vakantie gevierd, dat is wel heel leuk, maar ik wil ook nog wel wat nuttigs doen voor de kinderen en voor mezelf, want ik ben hier natuurlijk om stage te lopen en mijn resultaten te behalen.

Nu op het moment zijn we ook een beetje vakantie aan het vieren. We zijn nu in Chennai, bij Kumar (onze begeleider in het hostel) broers en zus verblijven we nu.
We zijn al helemaal opgenomen in de familie. Gisteren hebben Marieke en ik zelfs een verlovingsring/trouwring uitgezocht met Kumar en zijn broer voor de broers zijn vriendin. Welke vandaag zijn vrouw is geworden. Wij mochten echt zeggen welke we het mooiste vonden en die is het ook echt geworden. En vandaag hebben we de trouwerij meegemaakt. Nog niet het officiele feest met alle tradities, maar een hele kleine ceremonie met alleen Kumar zijn familie en ze zijn vandaag voor de wet getrouwd.
Alleen de familie van de man (dus Kumar zijn familie) weet het. Want de ouders van het meisje zijn er niet mee eens. Het is namelijk zo dat zij van een hogere kaste is dan hij en dat wordt niet makkelijk aanvaard hier. Dus nu zijn ze voor de wet getrouwd en nu is het dat de ouders nu moeten wennen aan het idee en als ze aan het idee gewend zijn dan gaan ze echt trouwen met een groot feest en dan mag iedereen het pas weten. Maar blijkbaar behoren wij nu ook tot de familie, want wij mochten het wel weten.

Gisteren zijn we met Kumar en zijn broer ook wezen shoppen. We hebben allemaal chuddida's gekocht. Dat zijn broeken met overgooiers.
En 's avonds zijn we met Kumar en zijn zus een sari gaan kopen. Deze moeten allemaal nog genaaid worden, dus kan hier nog geen foto van laten zien, volgende keer misschien.

Nu even wat andere belevenissen.
Vorige week wat dus onze introductie, deze wat tot zondag.
Zondag zijn we naar de toeristische badplaats, Mahabalipuram geweest en daar hebben we heerlijk gezwommen in een zwembad. Ik had me al een hele tijd niet zo schoon gevoeld. Het was echt fantastisch.
Daar was ook een park met gigantische grote stenen waar je overheen kan lopen, wat we natuurlijk ook hebben gedaan. Daar hadden we een prachtig uitzicht over het gebied. Daar waren ook apen. En een van de meiden liet haar fles met water vallen en een aap pakte het heel snel en draaide de dop eraf en ging eruit drinken, daarna dronken nog wat andere apen eruit. Dat was echt super grappig om te zien.
We zijn ook daar naar de Crocodile Bank geweest. Een soort dierentuin met heel veel soorten krokodillen en wat vissen en schildpadden en slangen. Ik had nog nooit zoveel krokodillen bijelkaar gezien. Doordat er zoveel in een bassin lagen, lagen de krokodillen gewoon over elkaar heen.

Afgelopen week toen we weer terug waren in het hostel zijn we weer met een medical camp meegeweest naar een tsunami-gebied (de plaats Sadras, waar we de eerste keer ook waren geweest).
Dan leveren ze dus medicijnen aan de bevolking daar. Voor ons is er vrij weinig te doen. Maar ik had wat ballonnen meegenomen en toen hebben we wat ballonnen gevuld met water en zijn we met wat kinderen, allemaal jongens, waterballonnen gaan overgooien. Ze vonden het echt super leuk en ik ook. Op het laatst heb ik ballonnen uitgedeeld aan de kinderen daar. Ze waren super blij met de ballonnnen. Zo makkelijker om hier kinderen blij te maken en het geeft zoveel voldoening.

Maandag eerste dag toen we weer terug waren in het hostel hebben we een grote schoonmaak gedaan. Er was zoveel troep door andere studenten en vrijwilligers achtergelaten dat het zo'n chaos was. We wilden graag weten wat er allemaal was en vooral wat er allemaal weg kon. We zijn een halve dag bezig geweest met opruimen. Er waren super veel medicijnen enzo achtergelaten door anderen, waarvan nu heel wat over datum was.
Dus niet echt veilig om deze te gebruiken voor onszelf en de kinderen.
Ik heb ook al mijn kaarten opgehangen die ik in Nederland heb gekregen voor mijn afscheid. Het is nu echt ons plekje.

Vandaag en morgen blijven we nog in Chennai en morgen eind van de middag (zaterdag) gaan we weer terug naar het hostel.
Dan gaan we zondag weer criquet spelen. Leuk spel maar wel ingewikkeld.

Ik wens jullie allemaal het beste in het koude kikkerlandje, het is hier ruim 30 graden, wat goed te doen is, en tot de volgende keer. En ik wacht weer gespannen op jullie reacties, leuk om te lezen.

Groetjes, dikke x annelies